به نقل از هایتاجر، ایران منبع درجه یک جهانی برای لاکچری ترین، کمیاب ترین و خوشمزه ترین غذای دنیا و پیشتاز در پرورش، تولید و صادرات خاویار دریای خزر است.

شهرت و محبوبیت خاویار ایرانی به سال های بسیار دور باز می گردد به نحوی که در زمان های گذشته نیز همواره مورد علاقه بسیاری از مردم جهان از سزارهای روس تا مشهورترین آشپزهای دنیا و طبقه ثروتمندان بوده است.

دریای خزر زیستگاه گونه های متنوع ماهی و سایر موجودات آبزی است. هرچند بیشتر شهرت دریای خزر به دلیل خاویار آن است؛ به نحوی که بیش از %90 خاویار جهان از این دریا برداشت می شود. ماهی استورژون یکی از کمیاب ترین گونه های آبزی است.

 پنج گونه فوق العاده از این ماهی شامل استورژون بلوگا، استورژونStarry ، استورژون روسی، استورژون ایرانی و استورژون طلایی در دریای خزر زندگی می کنند.

 ارزش این ماهی نه به خاطر گوشت آن بلکه به علت تخم هایی است که تولید می کند.

خاویار یا همان مروارید سیاه

 خاویار دارای سه گونه سیاه، قرمز و طلایی می باشد که با ارزش ترین آنان خاویار سیاه است. هرچند ارزش غذایی هر سه گونه کم و بیش یکسان است. در حالیکه خاویار سیاه بیشتر در ایران و جنوب روسیه شناخته می شود، خاویار قرمز در سیبری و آسیای شرقی محبوب و شناخته شده تر می باشد.

آوازه درخشان ایران در پرورش خاویار ممتاز و نمونه در سطح جهان شناخته شده است. ایران تنها کشور حوزه دریای خزر بوده و است که در زمینه محافظت از جمعیت استورژون بومی خود از خطر انقراض دارای گواهینامه بین المللی می باشد. سازمان شیلات این حوزه با آزادسازی میلیون ها استورژون نوزاد در آبهای خزر و همچنین کنترل، نظارت و ثبت دقیق آمار صید، جمعیت استورژون ها را در آب های دریای خزر ثابت نگه می دارد.

پرورش خاویار در ایران و برداشت آن چگونه انجام می پذیرد؟

در دنیای مدرن امروزی شرایط و آبهای محل پرورش استورژون به اندازه خود خاویار برای افراد علاقمند به این غذای لاکچری اهمیت دارد. پرورش خاویار در ایران تحت بهترین شرایط و استاندارها صورت می پذیرد.

 مزارع پرورش استورژون در ایران بر خلاف مزارع پرورشی اروپا، از آب های طبیعی دریای خزر استفاده می کنند. بدین ترتیب شرایط و ویژگیهای طبیعی آب های خالص دریای خزر زیستگاهی واقعی و یک اکوسیستم عالی برای رشد و پرورش ماهیان استورژون فراهم نموده و در نتیجه کیفیت خاویارهای تولیدی تضمین می گردد.

امروزه پرورش خاویار در ایران و برداشت آن به نحوی است که در آن مقداری از تخم های ماهی استورژون (یا همان خاویار) از طریق جراحی سزارین از شکم ماهی خارج شده و مقداری نیز برای تخم ریزی های بعدی در شکم ماهی رها می شوند. در مرحله بعد استورژون ها در استخرهای مخصوص به مدت سه ماه قرنطینه شده، سپس علامت گذاری و مجدداً به داخل دریا بازگردانده می شوند. انجام این پروسه برای هر ماهی استورژون تا شش بار امکان پذیر است.

اصلی ترین مکان های صید خاویار در ایران کجا است؟

مهم ترین منطقه صید خاویار، جنوب دریای خزر به ویژه سفیدرود می باشد. سایر مناطق مهم صید خاویار ایرانی نیز عبارتند از آستارا، کیانشهر و قره سو.

مهم ترین دلیل مهاجرت ماهی ها به جنوب دریای خزر شرایط بهینه آن منطقه برای زندگی و تخمگذاری است. در مقابل قسمت شمالی دریای خزر به دلیل زمستان های بسیار سرد و همچنین عمق کم محیط خیلی خوبی برای زیست و تخمگذاری ماهی های استورژون به شمار نمی رود. همچنین ساخت سدهای بزرگ و آلودگی ناشی از کارخانجات و کشتی ها از دیگر علل عمده مهاجرت ماهی های استورژون به جنوب دریای خزر به شمار می روند.

چه چیزی خاویار ایرانی را از سایر خاویارهای جهان متمایز نموده است؟

در ایران، برای استورژون این ماهی اعجاب انگیز ماقبل تاریخ بیش از یک منبع برای تولید خاویار در نظر گرفته می شود‌. تولید خاویاری که فراتر از حد رضایت مشتریان در سطح جهان‌ می باشد برای برندهای ایرانی از اهمیت بالایی برخوردار است.

 به همین دلیل پرورش خاویار در ایران در محیط و تحت شرایط بهینه انجام و بدین ترتیب بهترین و عالی ترین خاویار دوباره و دوباره توسط برندهای ایرانی تولید می شود.

در نتیجه آب­های خالص و شفاف دریای خزر، تغذیه بهینه ماهی­ها استورژون و شرایط بسیار عالی پرورش خاویار در ایران در نهایت محصول خاویاری تولید می گردد که نه تنها به لحاظ عطر، طعم خاص و لذیذ و فواید بیشمار آن بلکه به لحاظ زیبایی ظاهری نیز واقعاً ارزشمند و درخور ستایش بوده و کیفیت و مرغوبیت آن در رده کلاس جهانی قرار دارد.

خاویار ایرانی یا روسی؟! کدام یک بهترین است؟

وقتی صحبت از خاویار به میان می آید رقابتی در کار نیست! خاویار ایرانی با تمام ویژگیهای منحصر به فردی که بر شمردیم همواره برنده میدان است. در حالیکه برندهای تولیدی روسیه اغلب از مزارع پرورشی به عمل می آیند که از متدهایی پایین تر از حد ایده آل و استاندارد جهت افزایش تولید تخم ماهی استفاده می کنند، پرورش خاویار در ایران تحت استانداردهای کاملاً متفاوت انجام می پذیرد.

 در حالیکه روش پرورش در آب بهترین روش موجود در لاین های پرورش خاویار در سراسر اروپا است، انتخاب یک متد ارگانیک برای پرورش استورژون و در واقع اجتناب از محیط ها و روش های پرورشی مصنوعی می تواند تفاوتی اساسی در کیفیت، عطر و طعم محصول نهایی خاویار ایجاد کند‌؛ یعنی همان روشی که برای پرورش خاویار در ایران به کار گرفته می­شود.

برتری خاویار لاکچری ایرانی در مقابل رقیب روسی خود فقط به دلیل کیفیت بالای روش­های پرورشی نمی باشد.

پرورش خاویار در ایران به گونه ای است که در آن طی یک سری پروسه های خاص تخم­های تمام ماهی ها استورژون با آب ارگانیک و خالص دریای خزر که سرشار از انواع مواد مغذی حیاتی می­باشد تغذیه می­شوند.

به دلیل این پروسه منحصر به فرد خاویار ایرانی به لحاظ کیفیت بی نظیر، عطر و طعم منحصر به فرد و ظاهر سرزنده و درخشان، کاملاً متمایز از تمامی خاویارهای تولیدی در روسیه و سایر نقاط جهان می گردد.

 بدیهی است که مزارع پرورش خاویار در روسیه که از متدهای پرورشی فشرده و پایین تر از حد استاندارد و همچنین محیط های هورمونی جهت تولید خاویار استفاده می کنند، به هیچ عنوان قادر به رقابت با مزارع پرورش خاویار در ایران نمی باشند.

منابع: خاویار ایران، پرورش خاویار