هایتاجر : ایران و روسیه، روابطی به درازای قرون متمادی با یکدیگر دارند و فراز و فرود های بسیاری را در این روابط تجربه کرده اند.

یکی از مهم ترین حوزه هایی که این دو کشور را در این سالها به یکدیگر پیوند زده است، روابط تجاری این دو کشور است. همسایگی این دو کشور در قرون گذشته و مرزهای مشترک آبی از طریق دریای خزر، تشابهات فرهنگی و اجتماعی دو فرصت بسیار ناب را برای این همکاری ها پدید آورده است که متاسفانه در تمام دوره های گذشته ( از صفویه تا کنون) به این فرصت ها به دلایل گوناگون بی اعتنایی شده است. ماهیت روابط ایران و روسیه همواره محل تامل بوده است.

روابط ایران و روسیه به دلایل مختلف پس از توافق هسته ای ایران (برجام ) و به دنبال آن همکاری ایران و روسیه در سوریه از اهمیت دو چندان برخوردار شد و در عین حال یکی از موضوعات بحث برانگیز هم در حوزه سیاست خارجی دو کشور و هم در متن سیاست منطقه ای و بین المللی شده است. در حالی که ناظران، برجام را زمینه بهبود روابط ایران و عرب و دوری تهران و مسکو ارزیابی می کردند، اما پس از توافق هسته ای ایران آنچه بیش تر نمود پیدا کرد، عدم تحقق انتظار ها در روابط تهران و غرب و جهش در روابط ایران و روسیه بود.

امروزه بسیاری از کارشناسان، روابط این دو کشور را راهبردی تعریف کرده اند. روابط راهبردی در اصل به روابطی گفته می شود که ماهیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی طرف های رابطه از درجه بالایی از وابستگی برخوردار باشد. با توجه به حجم تجارت خارجی و روابط اقتصادی این دو کشور، می توانیم به راحتی دریابیم که روابط ایران و روسیه حداقل در حوزه اقتصادی راهبردی نیست.

یکی از سیاست های اتخاذ شده پس از انقلاب اسلامی ایران، خط مشی اقتصادی مبتنی بر جایگزینی واردات و تامین نیاز داخلی بوده است. ازآن جا که همواره بازار داخلی هدف اصلی تولید داخلی بوده، بنابراین هیچ گاه مقدار تولید و کیفیت کالاها را بر اساس بازار های صادراتی طراحی نکرده ایم.

با داشتن استراتژی صادراتی برای بازار روسیه و ترسیم نقشه راه و برنامه ریزی مناسب و با پشتیبانی دولت و جذب سرمایه گذاری خارجی و استفاده از منابع صندوق توسعه ملی و صدور بیمه نامه و ضمانت نامه از موسسات بیمه ای و بانکی می توان به افزایش سهم صادراتی مان در این بازار کمک کنیم و با بهره گیری از ظرفیت های جدید در بستر یک برنامه ریزی صادراتی توسط بنگاه های حرفه ای می توانیم کالاهایی مانند انواع سنگ های تزیینی ، محصولات معدنی، شیمیایی، پتروشیمی و انواع پلمیر ها و داروها از جمله داروهای نو ترکیب را به فهرست محصولات صادراتی خود بیافزاییم.

دکتر مهدی آزادواری/ عضو فعال اتاق ایران و روسیه