کارشناس ارشد بازارهای بین‌المللی معدن و فولاد گفت: برنامه‌های توسعه‌ای کشورهای پیشرو فولادی به‌ویژه هندوستان، رفع محدودیت‌های کرونایی و بازگشت دیگر شرکت‌ها به مدار تولید، خطری برای بازارهای صادراتی فولاد ایران است و باید از حالا برای صادرات ۱۵میلیون تنی در افق ۱۴۰۴ برنامه داشته باشیم.

کیوان جعفری طهرانی درخصوص هدفگذاری تولید فولاد به میزان ۵۵ میلیون تن در افق ۱۴۰۴ و با توجه به حدود چهار سال فرصت باقی مانده تا آن زمان، فعالیت سایر رقبا در بازارهای جهانی و نیز احتمال از دست رفتن سهم ایران در بازارهای بین‌المللی، افزود: صحبت‌های اولیه بر رسیدن به تولید قطعی ۵۵ میلیون تنی فولاد تا پایان سال ۱۴۰۴ بود، اما امروز صحبت از دستیابی به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تنی است و تولید قطعی را بین ۸۰ تا ۸۵ درصد ظرفیت پیش‌بینی می‌کنند.

وی بیان‌داشت: به این ترتیب، تولید قطعی فولاد رقمی بین ۴۴ تا ۴۶.۷ میلیون تن خواهد شد و مازاد بر آن نیز با توجه به طرح‌های توسعه‌ای دیگر کشورها و کاهش مصرف سرانه فولاد در کشورمان، ضروری به نظر نمی‌رسد.

این کارشناس ارشد بازارهای بین‌المللی معدن و فولاد یادآور شد: در حدود یک سال و نیم گذشته به دلیل مشکلات تحریم‌ها و شیوع کرونا، ساخت‌وسازها در کشور محدود شد و هرچند پیش‌بینی‌ها حاکی از برداشته شدن تحریم‌ها در طول فعالیت دولت جدید است، اما واقعیت این است که افزایش مصرف سرانه هم آنقدر نخواهد بود که بتوان در افق چشم‌انداز با تولید ۴۵ میلیون تنی، حتی تا ۳۰ میلیون تن فولاد مصرف کرد و در آن سال باید بتوانیم دست‌کم ۱۵ میلیون تن صادرات فولاد داشته باشیم.

جعفری‌طهرانی توضیح‌داد:‌ نگاهی به آمارها نشان می‌دهد دو سال پیش صادرات حدود ۹ الی ۹.۵ میلیون تن و پارسال صادرات حدود ۸.۵ میلیون تنی فولاد به ثبت رسیده و این، به معنای افت حداقل ۱۰ درصدی صادرات در این حوزه است.

وی ادامه‌داد: این کاهش صادرات در ۶ ماهه نخست پارسال به دلیل محدودیت‌های اعمال شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت (که فولادسازان فقط می‌توانستند ۲۵ درصد محصول تولیدی‌شان را صادر کنند) بیشتر بود، اما در نیمه دوم سال آن را جبران کردند.

تحلیلگر ارشد حوزه معدن و صنایع معدنی اضافه‌کرد: در سه ماهه پایانی سال گذشته به‌ویژه ماه‌های بهمن و اسفند فولادسازان کشورمان خوش درخشیدند و توانستند کسری صادرات را که تا اوایل بهمن به حدود سه میلیون تن رسیده بود، به کمتر از یک میلیون تن برسانند.

وی در ادامه به کشوری نظیر هندوستان در منطقه اشاره کرد که برنامه‌های توسعه‌ای بزرگی تعریف کرده و افزود: هندی‌ها افق چشم‌انداز تولید فولادشان را برای سال ۲۰۳۰ و ۲۰۳۱ تعریف کرده‌اند تا به ظرفیت تولید ۳۰۰ میلیون تنی و تولید قطعی ۲۵۰ میلیون تنی برسند.

جعفری‌طهرانی بیان‌داشت: این ارقام در مقایسه با تولید ۱۱۰ میلیون تنی فعلی آنها رشد بیش از ۲۲۷ درصدی نشان می‌دهد و این هدف که قرار است طی ۱۰ سال محقق شود، هدفی بسیار بزرگی است.

وی گفت: در ماه‌های گذشته شاهد بودیم به دلیل شیوع موج جدید کرونا در این کشور، بسیاری از فولادسازان هندی که به شیوه کوره قوس الکتریکی و در تولید آهن اسفنجی به شیوه گازی (به‌جای زغال) کار می‌کردند، مجبور به کاهش یا توقف خطوط تولید فولادشان شدند و خطوط تولید اکسیژن‌شان را به بیماران و بیمارستان‌ها اختصاص دادند.

کارشناس ارشد بازارهای بین‌المللی معدن و فولاد خاطرنشان‌کرد: این مشکل اکنون رفع شده و کاهش تولید اتفاق افتاده از اواخر ماه آوریل و در طول ماه می، همچنین در ماه جاری (ژوئن) جبران می شود.

وی ادامه‌داد: برنامه افزایش تولید سالیانه حداقل ۱۵ میلیون تنی فولاد هند می‌تواند برای ایران خطرناک باشد، زیرا علاوه بر کوچک کردن سهم ایران در بازارهای صادراتی، سایر فولادسازان ژاپنی، کره‌ای، آلمانی و اروپایی که تولیدشان متاثر از پاندمی کرونا آسیب دیده بود، به مدار تولید بازخواهند گشت و می‌توانند بر بازارهای صادراتی ایران  تاثیرگذار شوند.  

جعفری‌طهرانی تصریح‌کرد:‌ به همین دلیل باید از هم‌اکنون پیش‌بینی‌های لازم را داشته باشیم تا در افق ۱۴۰۴ به ۱۵ میلیون تن صادرات دست یابیم.

وی بیان‌داشت: البته اگر ایران بخواهد به تولید قطعی ۵۵ میلیون تن فولاد دست یابد، باید حداقل هدفگذاری صادراتی ۲۰ میلیون تنی داشته باشد که بسیار بلندپروازانه و دور از انتظار است.